St Janslvinder?

Volgens een kenner behoort deze tot het geslacht Zygaena. In Nederland komt daarvan de St Jansvlinder voor. Ik denk dat het de vijfvlek-St Jansvlinder is.

Pijlstaartsoort

Nog een raadsel.. ergens vind ik hem lijken op dit wat een volwassen kolibrievlinder schijnt te zijn. Ofwel een pijlstaartsoort.

Pijlstaart

Een gigant met kenmerken van de kolibrievlinder... familie want ook pijlstaartvlinder. Maar welk smaakje precies...?

Kolibrievlinder

Deze heb ik een keer in onze tuin in Amsterdam gezien. In Macra, Piemonte, vliegen ze dagelijks, de kolibrievlinders.

Apollovlinder

Deze apollovlinder zag ik op de Col de Sempeyre bij Elva in Piemonte. Ik zag er een paar hetgeen me blij maakt want nu begrijp ik van wikipedia dat de vlinder op de rode lijst van de IUCN staat.

Dikkopje

En dit is een dikkopje (klein of groot?) heb ik me laten vertellen. Ook in Celle di Macra in Piemonte vond ik deze.

Dambordje

Dit is een dambordje, zeldzaam in Nederland (dwaalgast). Komt voor in Centraal- en Oost-Europa.

Onbekend

Deze is mij ook nog onbekend maar ze zaten veelvuldig in Celle di Macra, Piemonte.

Geen idee....

Wat dit is weet ik (nog) niet....

Kleine IJsvogelvlinder

Ook een rode-lijstganger in Nederland, de kleine ijsvogelvlinder. Maar in Piemonte heb ik er meerdere gezien.

De kleren van de keizer

Ik heb me laten vertellen dat dit de keizersmantel is. In Nederland verdwenen maar in Europa nog vliegende.

Een koningin zonder koning....

Voor we wisten dat dit de koningspage was, was dit onze 'zebravlinder'.

Vlinderverzameling

Op vakantie in Italie (Piemonte) heb ik een aantal prachtige vlinders gezien en gefotografeerd. Een aantal staan in Nederland op de Rode Lijst dus in onze tuin zullen we ze niet gauw tegenkomen. Helaas!

Maar, ik heb de plaatjes en zo komen ze toch op mijn tuinblog. Als eerste de koninginnenpage...

Kalmia

Hij stond eerst verkeerd, de kalmia, waardoor hij verpieterde. Te veel zon vermoeden we, hoewel deze rodo-website anders zegt. We hebben de kalmia verplaatst naar een meer schaduwrijke plaats, naast de rodo, waar ze zich prettig voelen volgens de rodo-site. En zowaar! Er wordt gebloeid. Er wordt ook nog wat ge-verpieterd, maar de bloei is een goed teken.

Volgens plantenkweker Esveld is de vuistregel: Hoe kleiner het blad van de rodo, hoe meer zon hij kan hebben. Misschien maakt het nog verschil of het ochtend- middag- of avondzon is?

Rozenromantiek

De snijpioenen vallen bijna om maar ze zijn zo mooi. Weelderig romantisch en bijna doorzichtig, de bladeren.

De 'gewone' roos over de schutting staat ook in volle bloei, de roosjes zijn wat kleiner maar door de hoeveelheid en de intensiteit van de kleur word ik er altijd blij van.

Het blad van de Magnolia grandiflora

Er zijn al genoeg foto's en berichtjes over de bloem van de Magnolia grandiflora, en dan vooral over het lange wachten op de bloei. De bladeren daarentegen, komen bijna dagelijks uit hun knoppen. Uiterst elegant ontvouwen zich uit één knop meerdere bladeren.

Qua bloem, er zitten dit jaar twee knoppen in.

Zaaddozen van de pioen

En dan is hij uitgebloeid, de boompioen. Zelfs dan is het nog een schoonheid. De zaaddozen die hij voor ons achterlaat, zien er uit als een narrenmuts. Maar een heel charmante.

Schildersverdriet

Dit plantje met de veelzeggende naam 'schildersverdriet' hebben we al een paar jaar in de tuin staan. Het is een steenbreek, Saxifraga urbium, en het schijnt de naam schildersverdriet te hebben gekregen door het feit dat het moeilijk te schilderen is. Maar of dat echt zo is.

Hoe dan ook, het is een plaatje. Een plantje zonder problemen.

Rododendron in bloei

Eindelijk heeft de rodo zijn plek gevonden. Hij bloeit en hij bloeit in volle glorie. De eerste jaren stond hij te droog, te licht, te van alles. Een plek niet in de volle zon en wat turfmolm doet wonderen.

Goed nieuws en slecht nieuws

Het slechte nieuws is dat de kersen weer onder de luizen zitten. Het goede nieuws is het parende stel lieveheersbeestjes op de kers.

Luizen genoeg voor een heel elftal dus mijn zegen hebben ze...

Witte Aubrieta

Met onze blauwe Aubrieta wil het niet erg vlotten maar de witte daarentegen bloeit er lustig op los.

De naam Aubrieta kreeg het plantje van de Franse illustrator Claude Aubriet (1651 - 1742). Aubriet is op zijn beurt 'ontdekt' door de Franse botanicus Joseph Pitton de Tournefort welke het concept 'geslacht/familie' (genus) in de botanie introduceerde waardoor het classificeren van soorten eenvoudiger werd.

Drie pioenen

En prompt staan ze alledrie in bloei.

De eerste kersen...

Goed... we zijn voorbereid op merels die ook kersen lusten. Maar of we dit jaar de luizen kunnen tegenhouden. We gaan het zien. De kers, seizoen 4.

Het begin is goed: we hadden bloesems en we hebben nu knoppen.

Volle bosbes

De bosbes belooft een grote oogst dit jaar, gezien de enorme hoeveelheid bloemen. De netten liggen klaar want vorig jaar hebben we zowel de bosbes, de minimale kersenoogst en de framboos moeten delen met de merels in een verhouding die duidelijk in het voordeel van de merels was. Dus zodra de eerste bessen zichtbaar zijn, dan sluit het net.

We schenken ze de moerbei en de Japanse wijnbes. Maar kers, framboos en bosbes zijn voor ons!

White pixie

Saxifraga splijt rotsen in tweeën. Althans, dat dacht men vroeger. Vandaar de naam: Saxifraga komt van het Latijnse saxum (rots) en frangere (breken), zegt deze bron over mossteenbreek. De Nederlandste benaming is dan ook steenbreek of mossteenbreek.

We hebben er meerdere van. Het schildersverdriet bijvoorbeeld. En deze op de foto hebben we sinds gisteren. Deze heet 'white pixie'.

Cercis met varen

De lichtval was zo mooi gisteren. Het hartvormige rode blad van de cercis tegen een achtergrond van de felgroene varen.

Pioenen in drievoud

Het wordt nu een echte plant in plaats van een staak, onze boompioen. En we worden getrakteerd op maar liefst drie bloemen!

De eerste bloeit.

Judasboom

De judasboom heet zo omdat volgens de vertelling Judas zich aan deze boom ophing. Of omdat de bloemen die op het hout bloeien, verwijzen naar de wonden van de kruisiging. Weg onschuld.

De boom heeft een fijn roze bloemetje dat op de stam groeit en krijgt hartvormige blaadjes tegen het eind van de bloeiperiode. Het blad is rood, net als onze rode hazelaar en in de herfst verkleuren de bladeren in verschillende, prachtige kleuren rood. Onze variant heet Cercis canadensis 'Forest Pansy'.

Het eerste kievits-ei

Maar wel met een beetje valsspelen. De Fritillaria meleagris is het, de kievitsbloem.

Hij bloeit, zag ik vandaag. We hebben vorig jaar bolletjes geplant en nu komen ze her en der vanzelf op.

Heidelibel

En nog een bijzondere verschijning waargenomen in de tuin vorige zomer. De heidelibel. Ik moet zeggen dat ik nu niet meer zeker weet of het de bruinrode of de steenrode is. Beide komen ze algemeen voor.

Volgens mij was het de bruinrode. (ze lijken ook zo op elkaar!)

Bloeiende Yucca

Een foto die ik op de verdwenen weblog plaatste vorig jaar: de bloeiende yucca! Ik vind hem beeldschoon.

Camellia

Daar is ie weer, de Camellia. Ik blijf denken aan een oude dame die net gepermanent bij de kapper vandaan komt. Te netjes. Maar goed... ze hoort er inmiddels bij.

Wildemanskruid

Hij staat dan wel op de Rode lijst voor planten, lees ik op soortenbank. Maar wij steggelen een beetje en hebben hem in de tuin staan. Onze tuin is geen zandbank en zeker niet de Gelderse IJssel maar voldoet aan de eisen van deze gecultiveerde soort.

We hebben er momenteel vier staan die druk aan het groeien zijn. De bloem is paars met een geel hart en na de bloei blijft er een soort ragebol over, zie de tweede foto.

Rhododendron impeditum

Onze mini-rodo bloeit ook.

Deze mini-rodo is schijnbaar erg geschikt als onderbeplanting voor bomen en grote heesters, aldus De website van dit plantencentrum.

De kers, seizoen 3

In de week van 21 maart snoeiden we de kers. Dat is best vroeg.

Ik vraag me af of we dit jaar eindelijk kersen kunnen plukken.

Helleborus - nieskruid

Liefde op het eerste gezicht, de Helleborus en ik. We hebben 'r gewoon in de grond gezet en vorig jaar niet terug gezien. Maar we worden alsnog beloond; want de Helloborus staat in bloei!

De plant heeft een medicinale werking. De Grieken gebruikten het wortelpoeder bij epileptische aanvallen en krankzinnigheid aldus Neerlands tuin. Tegenwoordig bevat laxeermiddel nog wel eens bestanddelen van de wortel van nieskruid.

Forget me not

Het Amerikaanse vergeet-mij-nietje bloeit

Lente onderweg

De boompioen loopt uit. Net als nog veel meer organisch spul. Foto's volgen.

Toch weer hier

Ik dacht leuk nieuwe blogsoftware te gebruiken en begon met http://binnenstebuiten.weebly.com. Daar heb ik per abuis mijn account verwijderd waardoor ik niets meer kon bloggen aldaar. Binnenstebuiten is uit de lucht dus ik ga nu vrolijk hier weer verder. Ik vrees dat ik tot het einde der dagen aan blogspot vastzit!